Gerçek Sevgi

Gerçek sevgiyi görmek isteyenler, bu fotoğrafa dikkatlice bakınız… en önde minik bir çocuk:

Adı Ülkü.

Elinden tutan annesi Vasfiye hanım; her ikisi de sevinç dolu gözlerle gülüyorlar…

En solda Şükrü Kaya ve Ali Çetinkaya’yı görüyoruz; onlarda şüphesiz yeryüzündeki en temiz duyguları barındıran en saf varlığın yani bir çocuğun; Ülkü’nünkisi kadar saf duygularla gülümsüyorlar…

Kısacası, herkes ama herkes hiçbir fotoğraf karesinde göremeyeceğiniz en güzel duygularla Büyük Lider’i karşılamaya gelmişler…

Evet, birazdan asırların Dev Lideri, bir zamanlar bir metresi Türk’ün olmadığı ancak o muazzam elinin değdiği herşeyi ‘Millileştirdiği’ demiryoluyla geldiği trenden inecek ve gördüğünüz o minik çocuk ‘Atatürk’çüğüm’ diye boynuna atlayacak…

Not:Vasfiye Hanım ve Ülkü hikâyesinin başı

Hikaye, Selanik’te Atatürk’ün annesi Zübeyde Hanım’ın, annesi Vasfiye Hanım’ı 1,5 yaşında yetim kalınca evlatlık almasıyla başlıyor. Sonu ayrılıkla biten evlilikler yapan Vasfiye Hanım, ölümüne kadar Zübeyde Hanım’ın yanında kalıyor. Onun ölümüyle ortada kalan Vasfiye Hanım’a Atatürk sahip çıkıyor ve onu Gazi Orman Çiftliği’nde istasyon şefliği yapan Mehmet Tahsin Bey’le (Çukurluoğlu soyadını alıyor) evlendiriyor. Doğumundan önce “Erkek ya da kız ne olursa olsun adı Ülkü olacak” diyen Atatürk isim babası olduğu küçük kızı çok seviyor, 1,5 yaşına kadar gün aşırı annesiyle birlikte evlerinden aldırıp Çankaya’ya getiriyor, onunla oyunlar oynuyor. Sonra bakıyor ki bu iş böyle olmayacak Ülkü ve annesini Çankaya’ya yerleştiriyor. 1,5 yaşından 5,5 yaşına kadar son yıllarında Atatürk’ün yanında kalıyor Ülkü.