Filistin Bozgunu Ve Mustafa Kemal’in Bu Cephedeki Başarıları

Mustafa Kemal Paşa Suriye’ye gider. Bu bölgede durum çok kötüdür. Bıraktığından bu yana ordu gerilemiş, Kudüs kaybedilmiş, askerin savaş gücü kalmamıştır. Kendisi diyor ki: “Düşününüz yüzlerce kilometre uzayan bir cephe üzerinde üç ordu. İsimleri ordu… zayıf, dağınık bir takım kuvvetler.”

İlk işi elimizdeki kuvvetleri bir araya toplamak olmalı idi. Karlsbad’da tam tedavi olamadığı için de hasta idi. On beş gün yatakta kaldı.

Mustafa Kemal atandığı VII. Orduda İsmet Bey (İnönü) ile Ali Fuat Paşa’yı (Cebesoy) bulur. Bu arkadaşları, kendi ordusuna bağlı kolordularının komutanlığını yapmaktadırlar.

19 Eylül 1918’de İngilizlerin saldırısı başlar. VII. Ordunun yanındaki VIII. Ordu hemen çözülür ve çöker. Artık Osmanlı birlikleri için direniş de zordur. Çekilme başlar. VII. Ordu 29 Eylülde Şam’ın güneyinde tutunmaya çalışır. Bu arada Yıldırım Orduları Grubu Komutanı Liman Von Sanders ile görüşme yapılır. Daha önce bu görevi sürdüren Falkenhayn, görevden alınmış, yerine Mustafa Kemal’in Çanakkale’den tanıdığı Liman Von Sanders getirilmiştir (bk.Resim:17). Grup Komutanı, Mustafa Kemal’den Rayak’a gitmesini bu cepheye yerleşmesini istedi. Mustafa Kemal ve arkadaşları bu cephedeki perişanlığı toparlamaya, dağılmayı önlemeye çalışırlar ve başarılı olurlar. Ne var ki, diğer cephelerimiz sürekli olarak gerilemekte ve çökmektedir. İmparatorluğun son savaşı ve başarısı, 25 Ekimde Halep’in kuzeyinde olur. İngilizler ve onlara yardımcı olan Araplar büyük yenilgiye uğratılır. Böylece Mustafa Kemal, İngilizler ve Arapların ilerlemesine engel olmuş ve onları durdurmayı başarmıştır. Düşmanın durdurulduğu bu hat, daha sonra gerek Erzurum Kongresi’nin, gerek Sivas Kongresi’nde Türkiye’nin milli sınırı (Misak-ı Millî Hudutları) olarak kabul edilmesi istenmiştir. Ancak birkaç gün sonra gelen bir haberle silahlar bırakılır. Çünkü Osmanlı Devleti 30 Ekim 1918’de Mondros Müterakesi’ni imzalamış ve savaşa son verilmiştir.